نقش هوش هیجانی و شفقت به خود در پیشبینی فرسودگی تحصیلی با واسطه گری کمک طلبی تحصیلی

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

1 کارشناس‌ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.

2 دانشیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش هیجانی و شفقت به خود در فرسودگی تحصیلی با واسطه‌گری کمک‌طلبی تحصیلی در دانشجویان انجام گرفت. این مطالعه از حیث هدف، بنیادی و از نظر روش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل در دانشگاه یزد به تعداد 9022 نفر بودند. در این بین 368 دانشجو جهت شرکت در این پژوهش به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به مقیاسهای فرسودگی تحصیلی برسو (2007)، پرسشنامه شفقت به خود- فرم بلند (2003)، پرسشنامه کمک‌طلبی ریان و پینتریچ (1382) و پرسشنامه هوش هیجانی گریوز و برادبری (2004) پاسخ دادند. جهت تحلیل و تجزیه داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. یافتهها نشان دادند که هوش هیجانی، شفقت به خود و کمکطلبی تحصیلی با فرسودگی تحصیلی رابطه منفی و معناداری در سطح 01/0 دارند. همچنین، نتایج تحلیل مسیر بیان کرد شفقت به خود و هوش هیجانی به صورت غیرمستقیم و منفی، با واسطهگری کمکطلبی تحصیلی بر فرسودگی تحصیلی اثرگذار هستند. کمکطلبی تحصیلی و شفقت به خود نیز می‌توانند به صورت مستقیم و منفی فرسودگی تحصیلی را پیشبینی کنند. اما هوش هیجانی، فرسودگی تحصیلی را به صورت مستقیم پیشبینی نمیکند. در مجموع میتوان نتیجه گرفت که می‌توان با استفاده از راهبردهای خود شفقت‌‌ورزانه، روش‌‌های تدریس مشارکتی جهت افزایش ظرفیت‌های کمک‌طلبی تحصیلی و مهارت‌های خودتنظیمی مرتبط با هوش هیجانی در ابتدا بر آثار نامطلوب فرسودگی تحصیلی فائق آمد و در ادامه به عنوان راهکارهایی پیشگیرانه از رخداد فرسودگی تحصیلی پیشگیری به عمل آورد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The role of emotional intelligence and self-compassion in predicting of academic burnout with the mediating role of academic help-seeking

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Farjam 1
  • Kazem Barzegar Bafrooei 2
  • Mehdi Rahimi 2
1 Master of Educational Psychology, Yazd University, Yazd, Iran.
2 Associate Professor, Department of educational and psychology sciences, Yazd University, Yazd, Iran.
چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the role of emotional intelligence and self-compassion on academic burnout mediated by academic help seeking. The present study was a descriptive and correlational study. The statistical population of this study was all undergraduate students studying in Yazd University in the academic year of 2018-2019, numbering 9022 people. Meanwhile, 368 students were selected to participate in this research by available sampling method, and in order to collect data, they used Berso's academic burnout scales (2007), self-compassion questionnaire-long form (2003), Ryan and Pintrich's help-seeking questionnaire (2012). Pearson's correlation coefficient and path analysis were also used to analyze the data. Findings showed that emotional intelligence, self-compassion and academic help-seeking have a negative and significant relationship with academic burnout at the 0.01 level. The results of path analysis also indicated that self-compassion and emotional intelligence are able to indirectly and negatively affect academic burnout through mediation of academic help-seeking. Academic help-seeking and self-compassion can also directly and negatively predict academic burnout. But emotional intelligence does not directly predict academic burnout. Overall, according to the obtained results, it can be concluded that by using self-compassion strategies, cooperative teaching methods to increase academic help-seeking capacities and self-regulation skills related to emotional intelligence, the adverse effects of academic burnout can be overcome at first, and then as Preventive strategies to prevent the occurrence of academic burnout.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Emotional intelligence
  • Self-compassion
  • Academic help seeking
  • Academic burnout