تأثیر آموزش مثبت اندیشی بر اضطراب دانشجویان روان شناسی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند

نوع مقاله : مقاله علمی

نویسندگان

1 دانش آموخته دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران، مربی و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند گروه روان شناسی.

2 عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران

3 دانشیار دانشکده علوم‌تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه بیرجند

چکیده

زمینه: افراد در مواجه با شرایط گوناگون زندگی با عواملی مختلف از قبیل اضطراب، استرس و افسردگی و غیره روبرو می­باشند که تقریباً در بین تمامی گروههای سنی دیده می­شود. به نظر می­رسد مثبت­اندیشی می­تواند به عنوان راه­حل مناسبی در جهت کاهش اضطراب به شمار آید.
هدف: در این پژوهش، اثربخشی یک پرتکل ابداعی آموزش مثبت­اندیشی بر اضطراب و خوش­بینی دانشجویان می­باشد.
روش پژوهش: این پژوهش، مطالعه­ای نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون – پس­آزمون با گروه کنترل بود. بدین منظور از کلیه دانشجویان مقاطع تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته­ی روان­شناسی به صورت داوطلبانه آزمون اضطراب بک گرفته شد دانشجویانی که دارای اضطراب بالاتر از 8 بودند به تعداد 46 نفر انتخاب و در دو گروه همتا (23 نفر آزمایش و 23 نفر کنترل) به صورت تصادفی قرار گرفتند. از هر دو گروه آزمون خوش­بینی _ بدبینی گرفته شد. گروه آزمایش هفته­ای دو جلسه و طی 7 جلسه (80 دقیقه­ای) تحت تأثیر برنامه آموزش مثبت­اندیشی توسط محقق قرار گرفتند و در گروه کنترل هیچ­گونه آموزشی صورت نگرفت.
یافته­ها: داده­ها پس از جمع­آوری در نرم­افزار17spss  وارد و بوسیله آزمون پارامتری t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای بررسی پیش­فرض نرمال بودن از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای پیش­فرض برابری واریانس­های دو گروه از آزمون F استفاده گردید.
بحث و نتیجه­گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که آموزش مثبت­اندیشی اضطراب دانشجویان را به طور معنی­داری کاهش و خوش­بینی را افزایش داده لذا می­توان از این پرتکل آموزشی در مراکز مشاوره دانشجویی برای کاهش اضطراب و افزایش خوش­بینی استفاده نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effects of Teaching Positive Thinking on the Anxiety of Students of Psychology at the Islamic Azad University of Birjand

نویسندگان [English]

  • Toktam sadat Jafar tabatabaee 1
  • Hassan Ahadi 2
  • Hadi Bahrami 2
  • Ahmad Khamesan 3
3 Univeristy of Birjand
چکیده [English]

Background: Under different circumstances, people are faced with different factors such as anxiety, stress, depression, etc. which are present in all age groups. It seems that positive thinking can be a proper solution to reducing anxiety.
Aim: In this paper, the aim is to see the effectiveness of an innovative positive thinking educational protocol on the anxiety and optimism of university students.
Method: This study was had a quasi-experimental design with a pre-test, post-test, and a control group. All bachelor and master students of psychology at the Islamic Azad University, Birjand Branch, were voluntarily given Beck Anxiety Inventory. Forty-six students with scores above 8 were selected and randomly assigned to 2 homogeneous case and control groups (with 23 students in each). Both groups took optimism-pessimism tests. The case group received seven 80-minute sessions of Positive Thinking -training program by the researcher, while the control group had no training.
Findings: The data were analyzed in SPSS (version 17) using the parametric independent t-test. Kolmogorov-Smirnov test was used to examine normality and Fi test was used to study equality of the two groups.
Discussion and Conclusion: Teaching positive psychology, findings indicate, reduced students’ anxiety and increased their optimism significantly. Thus, this educational program can be suggested for consultation centers in order to decrease anxiety and increase optimism.

کلیدواژه‌ها [English]

  • teaching positive thinking
  • anxiety
  • optimism

مراجع

  1. اکبری، ابوالقاسم. (1390). مشکلات نوجوانی و جوانی.چاپ سوم، تهران: رشد و توسعه.
  2. بهاری، فرشاد. (1390). مبانی امید و امید درمانی: راهنمایی امیدآفرین. چاپ سوم، تهران: قیصر
  3. حسن شاهی، محمد مهدی. (1381). بررسی ارتباط میان خوش­بینی و راهبردهای مقابله با استرس در دانشجویان دانشگاه ارسنجان. فصلنامه اصول بهداشت روانی، شماره 16 و 15 ، 98-86.
  4. خدایاری­فرد، محمد. (1379). کاربرد مثبت­نگری در روان­ درمان­نگری با تأکید بر دیدگاه اسلامی. مجله روان­شناسی و علوم تربیتی، دوره جدید، شماره 1، 163-140.
  5. 5.      خدایاری­فرد، محمد و غباری­بناب، باقر. (۱۳۹۱) ساخت و بررسی ویژگی­های روان­سنجی مقیاس مثبت­نگری. طرح پژوهشی، دانشگاه تهران.
  6. خواجه­امیری­خالدی، هاله. (1383). هنجاریابی آزمون خوش­بینی- بدبینی سلیگمن بر روی دو گروه سنی 25-18و 45-30 سال در شهر تهران. پایان­نامه کارشناسی ارشد روان­شناسی. دانشگاه الزهرا (س).
  7. سلیگمن، مارتین. (1389). از بدبینی به خوش­بینی: چگونه ذهن و زندگی خود را متحول سازیم. (ترجمه: مهدی قراچه­داغی)، تهران: انتشارات پیکان، چاپ دوم.
  8. سلیگمن، مارتین.، رایویچ، کارن. جین. لیزا و گیلهام، جین. (1388). کودک خوش­بینبرنامه­ای آزموده شده برای ایمن ساختن همواره کودکان در برابر افسردگی. (ترجمه: فروزنده داورپناه)، تهران: انتشارات رشد.
  9. سهرابی، فرامرز و عبدالرحمن، جوانبخش (1388). اثر‌بخشی تقویت مهارت‌های مثبت­اندیشی به شیوه گروهی بر منبع کنترل دانش‌آموزان دبیرستانی شهر گرگان. دوماهنامه علمی- پژ.هشی دانشور رفتار روان‌شناسی بالینی و شخصیت، دانشگاه شاهد، 16(37)، 59-68.
  10. کار، آلان (2004)، روان‌شناسی مثبت: علم شادمانی و نیرومندی‌های انسان. (ترجمه: حسن پاشاشریفی، جعفر نجفی­زند و با همکاری باقر ثنایی) (1387). تهران: سخن.
  11. کاویانی، حسین و موسوی، اشرف سادات. (1387).  ویژگی­های روان­سنجی پرسشنامه اضطراب بک در طبقات سنی و جنسی جمعیت ایرانی. مجلهدانشکدهپزشکی، دوره 66، شماره 2، 140-136.
  12. عبادی، ندا و علینقی، فقیهی. (1389). بررسی اثربخشی آموزش مثبت­نگری در افزایش امید به زندگی زنان بدون همسر شهر اهواز؛ با تأکید بر قرآن. مجله روانشناسی و دین، سال، 3 ، شماره 2، 74-61
  13. عظیم­پور، علیرضا. (1386). ریشه­های فلسفی روان­شناسی مثبت­گرا. انتشارات مشاور مدرسه، 2(3)، 9-6.
  14. نادری، عزت­الله. سیف‌نراقی، مریم. ( 1378). روش‌های تحقیق و چگونگی ارزشیابی آن درعلوم انسانی: با تأکید بر علوم تربیتی (چاپ پانزدهم). تهران: بدر،1373.
  15. وینسنت پیل، نورمن. (1388). قدرت زندگی مثبت (ترجمه: امیربهنام). تهران: انتشارات نسل نواندیش، چاپ دوم.
    1. Debbie j. (2010). Association between qualify of life, coping styles,optimism. and anxiety and depression in pretreatment patients with head and cancer. journal of social and clinical psychology, 110-125.
    2. Fredrickson, B.L., & Joiner, T. (2000). Positive emotions trigger upward spirals toward emotional well-being. Manuscript submitted for publi-cation. 130-132.
    3. Goddard, T. & Pavlakis, F. (2007). Mindfulness Training  a clinical intervention for anxiety. available at http://www.openground.com.au/ogarticles.html.
    4. Jeffrey, J.F.(2004). The History of Positive Psychology:Truth Be Told. St. Joseph’s Colleg, NYS Psychologist 18-19. 
    5. Krypel M. N. & Henderson-King D. (2010). Stress ,coping style, and optimism : are they related to meaning of education in students lives? Social psychology of Education: An International journal, 13(3).409.   
    6. Norem, J.K., & Chang, E.C.(2002). The positive psychology of negative thinking. Journal of Clinical Psychology. 58, 993–1001   
    7. Peterson, C.(2000). The future of optimism. American Psychologist, 60, 55(1).
    8. Seligman, M.E.P., Steen,T.A., Park, N.,& Peterson, C. (2005). Positive Psychology Progress: Empirical validation of interventions. American Psychologist, 60, 410-421
    9. Scheier, M.F., & Carver, C.S. (1992). Effects of optimism on psychological and  physical well- being: theoretical overview and empirical­ opdate. Cognitive Theory  & Research, 16(2), 201-228.
    10. Taylor, S.E., & brown, J.D.(1988). Illusion and well- being:A social psychological perspective on mental health. Psychological Bullotin, 103,193-210.
    11. Taylor, S.E., Kemeny, M.E., Reed, G.M., Bower, J.E., & Gruenwald, T.L. (2000). Psychological resources, positive illusions, and health. American  Psychologist, 55, 99–109.

 

 

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار