1.احدی،حسن.بنیجمالی،شکوهالسادات (1385). روان‌شناسیرشد. تهران:انتشارات پردیس.
3.اعظمی، محمود. جعفری، علیرضا (1385). نقش بازی در پیشرفت تحصیلی (زبان‌آموزی) کودکان پایه سوم مقطع ابتدائی شهر تهران در سال 86-1385. فصلنامه علوم رفتاری.
4.آقابیگی، مهشید. درامدی، پرویز (1394). اثربخشی شن‌بازی درمانی بر اضطراب و پرخاشگری کودکان 5 تا 7 سال. اولین کنگره توسعه و ترویج علوم تربیتی و روانشناسی.
5.امامی ریزی، کبری، حقانی، فریبا، یوسفی، علیرضا (1393). مقایسه تأثیر آموزش به روش بازی و روش حل مسئله بر پیشرفت تحصیلی مفهوم تقسیم درس ریاضی دانش آموزان سوم ابتدایی، فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، مرودشت 21-40.
6.بدری، رحیم. رضایی، اکبر. جدی، جواد (1390). مقایسه تأثیر روش تدریس مبتنی بر تفکر فعال (روش مشارکتی) و روش تدریس سنتی در یادگیری درس مطالعات اجتماعی دانش آموزان پسر. فصلنامه علوم تربیتی. 4(16).
7.بهرنگی،محمدرضا (1387). الگوهایتدریستهران: نشرکمالتربیت.
8.بهور، صفوره (1390). مقایسه روش تدریس ایفای نقش و روش تدریس متداول بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی کتاب درسی هدیه‌های آسمانی دانش آموزان دختر پایۀ پنجم ابتدایی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، چاپ‌نشده.
9.پور رجبی، علیرضا (1394). اثربخشی شن‌بازی درمانی بر بهبود اختلالات یادگیری. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن.
10.تمنایی فر، محمدرضا. سلامی محمدآبادی، فاطمه. دشتبان زاده، سمیه (1390). رابطه سلامت روان و شادکامی با موفقیت تحصیلی دانشجویان. مجله فرهنگ در دانشگاه اسلامی 47، 15(2).
11.تمنایی فر، محمدرضا. گندمی، زینب (1390). رابطه انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان. فصلنامه راهبردهای آموزش، 4(1).
12.جویس،بروس. مارشا،ویل. (2004) الگوهایتدریس. ترجمهمحمدرضابهرنگی (1384). ویرایشهفتم، تهران. کمالتربیت.
13.حسن‌زاده، رمضان. ایمانی فر، پریسا (1389). رابطه خلاقیت و عزت‌نفس با پیشرفت تحصیلی نوجوانان و جوانان. مجله تخصصی جامعه‌شناسی. 1(3).
14.درتاج، فریبرز (1392). مقایسۀ تأثیر دو روش آموزش به شیوۀ بازی و سنتی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان. مجله روانشناسی مدرسه. 2(4). 62-80
15.رحمانی، زهرا (1378). بررسی کاربرد هنر و سرگرمی‌های خلاقه کودک. تهران، دانشکده هنر. دانشگاه تربیت مدرس.
16.رحمانی، زهرا (1378). بررسی کاربرد هنر و سرگرمی‌های خلاقه کودک. تهران، دانشکده هنر. دانشگاه تربیت مدرس.
17.سابوته، الهه (1389). رابطه خودپنداره تحصیلی و انگیزش پیشرفت با پیشرفت تحصیلی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه سمنان.
18.سیف نراقی مریم، نادری عزت‌الله (1379). نارساییهای ویژه در یادگیری. نشر مکیال.
19.سیف،علی‌اکبر (1388). روان‌شناسیپرورشینوین،دوران، تهران.
20.شعبانی، رضا (1392). اثربخشی بازی خلاق بر کاهش پرخاشگری. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
21.شورکی، م. ملک پور، م. احمدی، ق (1389). تأثیر تمرین‌های حرکتی بر یادگیری کودکان دارای اختلالات یادگیری. مجله تمرینات حرکتی. (3).
22.صریحی، نفیسه. پورنسایی، غزل. نیک اخلاق، مهناز (1394). اثربخشی بازی‌درمانی گروهی بر مشکلات رفتاری کودکان پیش‌دبستانی. فصلنامه روانشناسی تحلیلی شناختی. 6(23).
23.طالع پسند، سیاوش. دلاور، علی (1395). اثربخشی الگودهی ویدیویی بر زبان نوشتاری. کنفرانس بین المللی علوم تربیتی و روانشناسی و علوم اجتماعی، مرکز همایشهای بین المللی پژوهان گستر.
24.عظیمی، اسماعیل. جعفری، رضا. موسوی پور، سعید (1393). اثربخشی بازیهای آموزشی رایانه‌ای بر پیشرفت تحصیلی و نگرش به یادگیری درس علوم. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی. مجله -برنامه‌ریزی درسی. 11(15).
25.عظیمی، سیروس (1380). روانشناسی کودک. تهران: انتشارات صفار.
26.عمادی، رسول. موفق، متین (1395). تأثیر بازیهای آموزشی گروهی مبتنی بر محیط یادگیری سازنده گرا بر پرورش مهارت تفکر خلاق کودکان پیش‌دبستانی. مجله ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 6(1).
27.فتحیآذر،اسکندر(1382). روش‌هاوفنونتدریس.تبریز: انتشاراتدانشگاهتبریز.
29.قبادی، کاوس. فانی، حجت. فلاحی، ویدا (1393). تأثیر ارزشیابی توصیفی بر مهارتهای خواندن و نوشتن دانش آموزان پایۀ چهارم ابتدایی. مجله پژوهش در برنامه‌ریزی درسی. 11(2).
30.قدرتی، زیبا، قدرتی، سیما (1396). اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی از طریق بازی بر مشکلات رفتاری دانش آموزان. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی دانشگاه علامه طباطبایی، سال هشتم، شماره 32، 161-178.
31.قدمپور، رضا. رضائی، سلا. مولایی یساولی، هادی (1394). اثربخش بازی‌درمانی شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری کودکان اوتیستیک. کنفرانس روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شیراز، 1394.
32.کیا، سیما، شعبانی، حسن، احقر، قدسی، مدانلو، مهناز (1395). تأثیر آموزش مهارت ابراز وجود بر عزت‌نفس دانش آموزان. روان پرستاری،4(1)،38-46.
33.گنجی، کامران (1393). روانشناسی بازی. تهران. رشد.
34.لطفیکاشانی،فرح.وزیری،شهرام(1383).روان‌شناسیمرضیکودک. تهران:انتشاراتارسباران.
35.متین، آذر قره‌خانی، احمد، (1388). مجله تعلیم و تربیت استثنایی، درمان اختلالات اضطرابی دوران کودکی، (93 و 94).
36.محمدی، رقیه. فرهبد، مژگان (1388). کودکان دارای اختلالات یادگیری. مجله یادگیری آموزش‌های خاص. (93).
37.مرادی، رحیم. نوروزی، داریوش (1395). مقایسۀ اثربخشی آموزش از طریق بازیهای آموزشی رایانه‌ای و روش سنتی بر مهارتهای تفکر انتقادی و خلاقیت دانشآموزان تیزهوش. مجله روانشناسی مدرسه. 5(2).
38.ملک پور، مختار. مقدم، بیان (1393). تأثیر شن‌بازی درمانی بر رشد شناختی کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر. مجله پژوهش‌های علوم شناختی و رفتاری. 4(1).
39.منطقی، مرتضی (1391) تأثیر آموزش خلاقیت بر دانش آموزان پیش‌دبستان و دبستانی. مجله پژوهش‌های برنامه درسی. 2(1).
40.مهجور، س (1386). روانشناسیبازی،چاپدهم،شیراز: انتشاراتساسان.
41.هرگنهان، بی، آر و السون، ام، اچ (1374). مقدمهای بر نظریه‌های یادگیری (ترجمه علی‌اکبر سیف). تهران: انتشارات دانا.
42.هزاوه ای، محمدمهدی. تقدیسی، محمدحسین. حکاک، حمیدرضا. حسن‌زاده، اکبر (1385). تأثیر سه روش آموزشی سخنرانی، بازی و ایفای نقش بر آگاهی و عملکرد دانش آموزان دختر مقطع راهنمایی در مورد تغذیه دوران بلوغ. مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی. 3(2).
)